Press

06/07/2018 Press

8. Wat hebben we verdiend vandaag?

Landbouwers zijn een levensnoodzakelijke schakel in onze voedselketen, maar voor de meeste consumenten een grote onbekende. Cineast Brecht Vanhoenacker volgde anderhalf jaar lang het leven op zes landbouwbedrijven. De sociaal-artistieke werkplek Victoria Deluxe streeft ernaar om de clichématige beeldvorming rond minderheidsgroepen te doorbreken. Dit keer is dat het onterechte beeld van de “verzuurde, almaar klagende landbouwer”. Het echte boerenleven wordt op een realistische manier in rake beelden gevat en brengt een verhelderend verhaal over passie en toewijding. Een film die elke consument zou moeten zien om de ver- loren gegane voeling met de boerenstiel terug een beetje te herstellen.

“Het is een hard leven dat wij hebben, maar wel een mooi leven. Niemand weet hoe het over twintig jaar zal zijn, dus ge moet het pak- ken zoals het komt.”
(Quote van landbouwer Delfien Vereecken)

Lees hier het artikel in De Morgen:

https://www.demorgen.be/film/zo-hard-en-mooi-kan-het-boerenleven-echt-zijn-b517b00d/

https://www.humo.be/tv-en-film/396951/trailer-wat-hebben-we-verdiend-vandaag-de-passie-en-miserie-van-de-boerenstiel

http://www.veldverkenners.be/filmtip-wat-hebben-we-verdiend-vandaag

7. Imposed Piece / Opgelegd werk

The Queen Elisabeth Competition is a prestigious music contest alternately held for young violinists, pianists and singers in Brussels. Imposed Piece follows the 12 finalists at the 2015 violin competition. In addition to a well-known violin concerto, they also have to perform a work composed specially for the competition’s finale. They practice for eight days in complete isolation—they even have to turn over their phones—in a chapel surrounded by nature. Then there’s the run-through with conductor Marin Alsop and rehearsals with the National Orchestra of Belgium. The beautifully shot and calmly edited film follows the competitors as they help one another, have breakfast together, experience doubts and practice incredibly hard for their compulsory (imposed) piece, which in 2015 was Aussi peu que les nuages by the Swiss composer Michael Jarrell—a difficult piece “with lots of notes and a very fast tempo.” One South Korean violinist gets a pain in her arm from the eight-hour practice schedule, while another competitor admits that her legs always shake when they call her to the stage. Then, when the jury chairman announces the three winners, a confusing situation gives rise to even more tension.

In 2015 vond het driejaarlijkse vioolconcours van de wedstrijd plaats. In Imposed Piece volgen we de twaalf finalisten van toen. Acht dagen lang bereidden zij zich voor in een afgelegen muziekkapel. Hun isolement was compleet, er waren zelfs geen mobiele telefoons toegestaan. De documentaire legt de ijzeren discipline maar ook de onderhuidse onzekerheden van de kandidaten vast. Voornaamste breekpunt was het opgelegde stuk van deze editie: Aussi Peu Que Les Nuages van de componist Michael Jarrell, met zijn “vele noten en een heel snel tempo” niet bepaald een verlichting van de kandidaten hun zorgen. Met zijn prachtige fotografie doet deze documentaire het smaakvolle karakter van de wedstrijd alle eer aan. Er wordt intelligent omgegaan met zowel de enorme lichamelijke en fysieke inspanningen van de deelnemers, als de voldoening die zij uit het spel halen. Waar de klassieke muziek met haar statige gebruiken voor buitenstaanders al eens durft overkomen als een koele minnaar, tonen zij zich hier immers van hun meest kwetsbare en gepassioneerde kant.

https://www.cinergie.be/actualites/imposed-piece

https://www.filmfestival.be/nl/nieuws/zes-vlaamse-documentaires-op-idfa/31-10-2017/3402

https://tvvisie.be/inhoud/belgie/documentaire-opgelegd-werk-op-canvas-biedt-unieke-kijk-achter-schermen-koningin-elizabethwedstrijd_83897/

https://pressroom.talkie.be/documentaire-opgelegd-werk-op-canvas-biedt-unieke-kijk-achter-de-schermen-van-koningin-elizabethwedstrijd

6. The city, my home – La Ville, mon espace

Quand on parle des jeunes de Bruxelles, les jugements ne sont jamais loin. Dans ‘La Ville, Mon Espace’, ce sont les jeunes eux-mêmes qui prennent la parole. Ce documentaire a éte réalisé dans le cadre de la recherche doctorale menée par Mattias De Backer sous la direction des Professeurs Jenneke Christiaens et Els Enhus. En plus des nombreuses heures consacrées aux observations sur le terrain, des entretiens individuels et des groupes de discussion furent organisés avec une cinquantaine de jeunes d’Etterbeek, Anderlecht, Molenbeek et Bruxelles-Ville, âgé(e)s de 11 à 25 ans. “La Ville, Mon Espace” propose un reflet de cette recherche et souligne un nombre de thèmes importants dans la vie des jeunes à Bruxelles. Le film, réalisé par Brecht Vanhoenacker, a été co-financé par le Fonds de la Recherche Scientifique et la Maison de l’Homme et n’a été possible que grâce à l’appui enthousiaste de l’AMO Samarcande, l’asbl Beeldenstorm, la Maison de Jeunes Chicago et le Sint-Guido-Instituut.

CREDITS: Camera & Edit: Brecht Vanhoenacker – Music: Philippe De Chaffoye – Interviews: Mattias De Backer, Brecht Vanhoenacker – Sound: Mattias De Backer, Tourad Kane – Subtitles: Pulse Translations, Piet Demeulemeester

5. ’t Is niet zo erg

t is niet zo erg schetst het beeld van het leven in het wijkgezondheidscentrum De Sleep, Gent. De documentaire volgt enkele van de vele consultaties en medische interventies en onderzoekt de noodzaak van deze multidisciplinaire werking in het kloppend hart van Gent.

In een wereld waar toegankelijke gezondheidszorg onder druk komt te staan, zet wijkgezondheidscentrum De Sleep in op een solidaire en menslievende zorgverlening. Deze ‘tranche de vie’ portretteert het leven op deze bijzondere plek met gevoel voor waardigheid. ‘t is niet zo erg geeft een luisterend oor aan al die kleine en grote verhalen uit de wijken Sluizeken-Tolhuis-Ham en Muide-Meulestede.

Credits: Regie, beeld en montage: Brecht Vanhoenacker – Geluid : Babek Josghani & Sidi Diarra – klankmixage : Eneas Mentzel -Muziek : Philippe de Chaffoy

https://www.victoriadeluxe.be/tis-niet-zo-erg/

4. Blij dat ik jou heb

Mozaïek vzw bestaat 40 jaar en viert dit met een documentaire. Victoria Deluxe nam cineast Brecht Vanhoenacker in de arm en samen realiseerden we de integere film Blij dat ik jou heb. Op een inspirerende, beschouwende, speelse en eerlijke manier brengt Blij dat ik jou heb vanuit de leefwereld van 6 gasten de zorg en de wereld in en rond Mozaïek in beeld.

Credit: Regie, camera, montage: Brecht Vanhoenacker – Geluid:Tourad Kane – Klankmixage: Eneas Mentzel – Muziek: Rony Verbiest

3. Buffalo Forever

EEN DOCU OVER CLUBLIEFDE.

Voetbalclub KAA GENT aka ‘La Gantoise’ verhuisde in het seizoen van 2013-2014 van het roemrijke Jules Ottenstadion naar de Ghelamco Arena, een nagelnieuwe voetbaltempel aan de rand van de stad.

Op dit scharniermoment, in de geschiedenis van deze club, draaiden Brecht Vanhoenacker en Victoria Deluxe een film over de clubliefde van 11 supporters.

In ‘Buffalo Forever’ volgen we 11 zogeheten Buffalo’s tijdens dit historische voetbalseizoen  en onderzoeken we de impact van hun liefde voor KAA Gent op hun dagelijks leven en omgeving. We brengen 11 supporters in beeld die surfen op de golven van vreugde, verdriet, afscheid en hoop, ..

“Buffalo Forever is een verhaal van passie en vooral hoop” (De Gentenaar Online)

“Het vorige Gantoise seizoen leverde misschien geen sprankelend voetbal op, maar wel degelijk een knappe documentaire” (Het Laatste Nieuws)

“Deze fans staan op en gaan slapen met KAA Gent” (De Gentenaar)

“Buffalo Forever brengt in beeld hoever de clubliefde voor KAA Gent gaat” (De Morgen)

https://www.hln.be/regio/gent/430-000-kijkers-voor-buffalo-forever~a642a60f/

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20140711_01175458

2. De Wet Van Het Dorp

De ‘Wet van het Dorp’ is een visuele vertelling over de grote impact van de landschappen en seizoenen op het leven in het landelijke Zwalm.

De documentaire voert ons in het tempo van het dorp mee langs het authentieke gemeenschapsleven.
We maken kennis met een brede waaier van dorpsbewoners die ons met woorden en beelden inwijden in het leven in Zwalm.
We zijn getuige van tal van ontmoetingen tussen inwoners van Zwalm. Ze kennen mekaar niet of nauwelijks, maar zijn zowel nieuwsgierig als leergierig naar mekaars ervaringen.

Het geheel is gekruid met een flinke dosis ‘couleur locale’, maar de grote herkenbaarheid voor het leven in het landelijke Vlaanderen maakt haar 7tegelijkertijd ook ‘Zwalmoverstijgend’

http://www.ivens.nl/politiek-en-poezie/439-may17.

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20121018_00339567

1. Iets korter alstublieft!

Terwijl we dagelijks overspoeld worden door hevige beelden en opgefokte uitspraken over de toegenomen samenlevingsproblemen in wijken en steden, kozen cineast Brecht Vanhoenacker en Victoria Deluxe in 2011 ervoor om een documentaire te maken die niet vertrekt vanuit een polemische of problematiserende benadering.

We gingen niet op zoek naar drugsspuiten en kogelgaten.
We plaatsten  geen annonces om mistevreden burgers op te sporen.
De complexiteit en diversiteit in de wijk waren en zijn een feitelijkheid.

We trokken traag en langzaam door de wijk.
De intimiteit van de kapsalons nodigde ons uit om even stil te staan.
We genoten van de spontane interacties tussen verschillende mensen.
Is het interessant om onszelf zo veel mogelijk weg te cijferen?

Met de bedoeling om de perspectieven van de wijkbewoners zo sterk mogelijk in beeld te brengen. Als een meerstemmige symfonie met hier en daar een valse noot?

Warme en intieme gesprekken tussen de kappers en hun cliënteel vormen de rode draad in de documentaire.  De kleine maar doorleefde verhalen geven een universeel karakter aan het leven in de Gentse wijk Sluizeken-Tolhuis-Ham.

‘Iets korter alstublieft!’ is een documentaire die ons via kleine en dagdagelijkse verhalen iets vertelt over de veranderingen en uitdagingen in de grotere wereld.  Elke kijker zal voelen en ervaren dat je via een volkse manier iets groots over het leven kan vertellen!

https://www.nieuwsblad.be/cnt/blkva_20110505_003